25/5 tot 31/5

25 mei maandag
Na de inspanning van zondag besluiten we om een dagje te niksen en rijden door naar Lissabon. Nadat we eind vorige week de methanol gekocht hebben en overal volle parkeerplaatsen zagen hopen we erop dat het rustiger is, en inderdaad het is nu redelijk leeg allemaal.
We zetten de camper op een parkeerplaats die onze app aangeeft. Wel veel omgevingslawaai, maar verrassend dicht bij het oude gedeelte van Lissabon: Belém.
We wandelen de kade af en bekijken het grote monument van de ontdekkingen inderdaad groot, je voelt je heel nietig als je ernaast staat.
We drinken nog een neut en gaan proberen of we kunnen slapen, want het is een kolere herrie buiten.


26 mei dinsdag
Inderdaad, slecht geslapen, veel mensen en harde geluiden in de nacht, maar dat mag de pret niet drukken want:
Vandaag  vieren we mijn geboortedag! Dick verwent me met een champagneontbijt en dat wordt uitgebreid op foto vastgelegd. Voor je het weet sta je dan met je eitje op Facebook, maar vooruit..
We maken ons op om vroeg te vertrekken naar de binnenstad want het ziet er naar uit dat het vandaag erg warm gaat worden. Dan doen we de 'activiteiten' maar vóór de lunch. Vandaag staat op het programma: wandeling in de wijk Belém, met bezoek aan de Mariakerk naast het Mosteiro de Jeronimos en het koetsenmuseum. Via de paleistuinen - heel vroeger liepen die vanaf het paleis tot aan de rivier de Taag, nu zijn er overal straten tussen- lopen we richting de kiosk van de toeristen-info; die is pas om 10 uur open, net als musea enz. We belanden aan de koffie bij Starbucks. Ook goed.
Hordes toeristen stromen overal vandaan; Japanners die van elk vogeltje, bloempje, of wat dan ook een foto maken. Kakelende chinezen, witte Engelsen, mopperende Duitsers. Gidsen met bordjes omhoog, en een sliert mensen achter zich aan, allen braaf met een koptelefoontje: als Mother Goose met kroost. Mooi om te zien allemaal.
Na tienen bezoeken we de inmiddels volgestroomde kerk. Prachtige kerk met de graftombe van Vasco de Gam​a​​​.  Vasco de Gama was een ontdekkingsreiziger die de eerste route naar India ontdekte, dus​ een Belangrijke Portugees die hier op zeer imposante manier ligt begraven. De kerk zelf is zeer groot met immens hoge pilaren.
Langs het roze paleis lopen we terug richting het het musea Nacional dos Coches   ( koetsen museum). Enige verwarring want er zijn er twee! Het blijkt dat sinds afgelopen vrijdag bijna de hele collectie is overgeheveld naar een gloednieuw hypermodern museum aan de overkant van de oude stallen, wat het oude museum was. Beiden zijn te bezichtigen, wat we ook doen. De stallen zijn prachtig, compleet met plafondschildering en schilderijen van elke regent op doek! In beide musea zijn koetsen: van éen-persoons draagkoets tot overdadig uitgedoste rococo koetsen. Ik vind het prachtig allemaal!
s Avonds in de nette kleren naar een restaurant aan de Taag. Het is nog steeds erg warm en de voeten voelen zich verschrikkelijk opgesloten na al die weken op teenslippers ( die veiligheidshalve wél mooi in de tas zitten.. ) aansluitend bij een Italiaanse ijssalon joekels van ijsbollen gescoord en die bij de (gekleurde) fontein in de tuinen van Belèm opgegeten.
We willen er een foto van maken, maar nét als het ijs op is gaat de fontein uit. Dat is dan weer jammer...
Terug bij de camper proberen we nog even wat koelte in de camper te laten met alle deuren/ luiken open. Het is, blijft en wordt steeds warmer..

27 mei Woensdag 
Het belooft een weer warme dag te worden. Potverdorie, we kunnen nu niet al te lang weg blijven en we willen een ander gedeelte van de stad bekijken. We doen de isolatie-folie overal ook nog voor de ramen. Zo moet het lukken.
Met de trein gaan we naar het gedeelte Baixa, een stadsdeel ten oosten van waar we nu zitten. Met de gids en de daarin beschreven route voor een wandeling struinen we door dit mooie gedeelte van Lissabon. Hier wisselen de mooie gebouwen, poorten en beelden elkaar af. We starten op het praca de Commercio, met de grote ingangspoort naar achtergelegen pleinen. De mooiere foto's volgen nog. Dick zijn foto's van zijn telefoon moeten nog worden overgezet
Het wordt steeds heter, dus we gaan terug naar de camper voor de hond.
Daar aangekomen staat deze gelukkig nog heel ver in de schaduw en valt de warmte mee: "maar" 31,5 graden... Terwijl het buiten 34 is..  Hoe kan het toch dat, overal waar wij komen de temperatuur boven het normaal gemiddelde is!
Alles boven de dertig is voor mij niet te behappen, dus we vertrekken uit Lissabon, terug naar de kusten van Atlantische Oceaan.
We rijden honderd kilometer noordelijk en overnachten bij het strand van Peniche/ Baleal. Een strand wat druk door surfers wordt bezocht. Veel busjes met jongelui. Er zijn zelfs een aantal strandtenten met lekkere muziek en geweldige terrassen

28 mei donderdag
Vandaag een rustig dagje : reisblog bijwerken, wat veel tijd in beslag neemt, want de internet-verbindingen zijn niet overal even goed. Maar tijd hebben we genoeg!
Toch wel even een wandeling gemaakt door het piepkleine dorpje Baleal, een piepklein eilandje met wat vakantiehuizen wat door een smalle dam door zee verbonden is met het vaste land. Heel Bijzonder als je aan twee kanten een strandje hebt met badende en zonnende mensen.
Deze omgeving staat bekend om zijn prachtige rotspartijen en kliffen. Wat we bij deze kunnen beamen!​

29 mei vrijdag
7 uur word ik uit mezelf wakker, dat is wel eens anders geweest de afgelopen maanden..Dick laat de hond uit, ik maak ontbijtje met koffie en tegen achten rijden we naar het naastgelegen dorp Peniche, waar een auto-wasstraat zou moeten zitten. Tjonge wat komt er een bagger van de camper. Hij is drie maanden niet gewassen, heeft al in menig zandhoos gestaan en is ondertussen bijna geel. Samen schrobben we een half uur.   Op weg naar de wasstraat hebben we in het voorbijgaan een wasserette gezien, en dus brengen we de was ook maar weg. oh ja, de cabaleireiro (kapper) zat om de volgende hoek, dus daar stap ik daarna naar binnen.  Altijd een beetje een gok zo in den vreemde, maar ik weet het kleurnummer en als ze raar knippen: groeit vanzelf weer aan!
Na deze dag van algehele revisie willen we toch ook wat van het stadje zien.
Peniche is een 16e eeuws vissersstadje (lees: veel visrestaurantjes) met aan de rand een fort.  we wandelen het stadje  in. Lieflijk, maar niet zo mooi als andere dorpen. Een groot fort wat in de tijd van het regime van Salazar als gevangenis gebruikt is slaan we niet over.Het is een museum en het gebouw als gevangenis is nog in redelijk originele staat.  Erg indrukwekkend.
We rijden terug naar het strand van Baleal en borrelen heerlijk in de avondzon.  Niet veel later blijkt er een of andere rockband te starten in de strandbar.. Dat lijkt een luidruchtige nacht te worden, dus besluiten we om toch maar weer terug te rijden naar het naastgelegen stadje Peniche, waar ook een camperplek is.
Tjonge, voor een soortement van vakantie was dit toch een drukke dag, en we zijn best een beetje vermoeid..!!

30 mei zaterdag
Ja, en dat blijkt de volgende morgen, want we slapen 12 uur aan een stuk..
We schrikken ons te barsten dat we zolang geslapen hebben. Snel ontbijten en verder.  De route wordt gepland en we besluiten naar het stadje Obidos te rijden. Volgens de boeken een betoverend stadje, geheel binnen 14e-eeuwse muren. We parkeren de camper op een plek aan de buitenkant, want het oogt nogal smal en we hebben ervaring dat als er verboden voor voertuigen zwaarder dan 3.5 ton op verkeersborden staat, we er beter niet in kunnen rijden.
Wat een lief stadje, overal kun je port en wijn proeven, overal kleine winkeltjes in hele smalle straten. Verbazingwekkend dat daar ook nog auto's rijden. Ze passen er maar net tussen. Overal bakken met bloemen en mooie doorkijkjes in steegjes.
We wandelen het hele stadje zo'n beetje door.
Na een uurtje weer terug naar de camper en we rijden door naar Alcobaca. Daar staat de grootste kerk van Portugal, die bekend staat om zijn sobere architectuur.
We zoeken in Alcobaca naar een geschikte plek om te overnachten, maar dat valt nog niet mee. Het oude centrum is te smal en de meeste plekken daarbuiten zijn verschrikkelijk schuin. Ook wil je niet al te veel opvallen.
En ja, we durven het weer...!  In Sintra parkeerden we de camper bij de rechtbank, nu gaan we de uitdaging aan en parkeren tegenover het politiebureau, sluiten de luiken, en duiken het bed in.

31 mei zondag
Goed geslapen!  Veel gebeuren kan er natuurlijk ook niet, zo goed als we bewaakt werden! Haha, en de slaapplaats wordt op de foto vastgelegd.
We laten de hond uit, zetten de auto wat meer in de schaduw en lopen naar de Mosteiro de Santa Maria.  Een Abdij, nu een Unesco-Werelderfgoed, dus dat moet de moeite waard zijn.
Voor de kerk op het plein is een gezellige rommelmarkt, die pakken we straks nog even me, maar we lopen er alvast even overheen.
Eerst de Mosteiro.
Vol bewondering loop je echt zo'n gebouw in. Groot, groter, groots. en inderdaad sober, gigantische zuilen in het middenschip, mooie Azulejos die de stichting van de Abdij vertellen en sobere gallerijen
Het aangrenzende klooster bezoeken we ook, alles bij elkaar zijn we twee uur zoet.
We lopen de rommelmarkt op en eindigen op een terras met een akelig lekker gebakje...
om een uur of drie verlaten we de stad weer en rijden een prachtige routen door het Parque Natural das Serras de Aire e candeeiros (Dit heb ik even op moeten zoeken, zo'n lange naam). Een groene omgeving met kalksteengebergte gevuld met olijfstruiken. redelijk kaal, maar indrukwekkend groot
We eindigen de dag in het dorp Mira de Aire, bovenop de berg. Daar worden we verrast door een servicepunt met gratis stroom.
Alle iPads, laptop, en electrische apparaten worden uit de kast gehaald en opgeladen. We staan er helemaal alleen en dat wordt vast een lekker rustig nachtje.
Mjn schoonmoeder heeft in het verleden wel eens gevraagd: wat doe je nou zo'n hele dag?  En verveelt het nog niet?  
Wij memoreren dit regelmatig als we in een museum lopen of het zoveelste dorp bezoeken. Heerlijk, dat niets doen! Maar ook vermoeiend...